A tutaj mamy kraba 
Do niedawna lekarze mówili o tym, że niedobory chromu zdarzają się rzadko i jako takie nie stanowią poważniejszego powodu do zmartwień. Dziś jednak nasza dieta jest coraz bardziej uboga w składniki mineralne, a my sami decydujemy się na jej zmianę jedynie wówczas, gdy nasz organizm zaczyna domagać się jej w sposób naprawdę zdecydowany. Na nasze szczęście chrom ma duże znaczenie dla prawidłowego funkcjonowania ludzkiego organizmu, gdy więc jest go za mało obserwujemy negatywne zmiany, które skłaniają nas do interwencji.
Podstawowym objawem niedoboru chromu okazuje się być ból głowy połączony z większą niż zazwyczaj drażliwością. Wiele osób zmagających się z tym problemem narzeka przy tym również na uczucie nieuzasadnionego zmęczenia, niepokój, którego źródła nie można ustalić, a także na stany depresyjne o dość zróżnicowanym nasileniu. Wielu chorych uskarża się na napady nudności, a także na silniejszy niż zazwyczaj pociąg do słodyczy oraz alkoholu.
Dziś jesteśmy już w stanie określić, jakie jest dzienne zapotrzebowanie na chrom. Szacuje się, że dzieci powyżej siódmego roku życia oraz osoby dorosłe powinny przyjmować go w dawkach od 0,05 do 0,2 miligrama na dzień. Należy jednak pamiętać, że zapotrzebowanie dzienne nie jest wcale stałe, rośnie zaś między innymi wówczas, gdy wykonujemy prace wymagające od nas wysiłku fizycznego albo gdy stosujemy dietę wysokocukrową. Ignorowanie poziomu chromu w naszym organizmie może doprowadzić nas zarówno do cukrzycy, jak i do miażdżycy naczyń, przy czym w obu przypadkach mówimy o jednym z przynajmniej kilku czynników przyczyniających się do rozwoju wspomnianych chorób.
Co ciekawe, niedobory chromu coraz częściej obserwowane są przede wszystkim wśród mieszkańców krajów rozwiniętych, a więc takich, w których rozwija się profilaktyka, a ludność dysponuje sporą wiedzą dotyczącą właściwego odżywiania się. Niestety, właśnie w tych krajach nawet produkty, które powinny zawierać w swoim składzie chrom nie mają go dużo, wyjałowione gleby nie dostarczają bowiem odpowiednio dużej ilości składników odżywczych uprawianym na nich roślinom. Problemem okazuje się i to, że w krajach rozwiniętych rzadko je się żywność w jej naturalnej postaci. Tak zwana „zdrowa” lub „ekologiczna” żywność jest o wiele droższa niż produkty przetworzone, naukowcy podkreślają zaś, że procesy przetwarzania oraz magazynowania spożywanego przez nas pożywienia przyczyniają się do tego, że traci ono nawet dziewięćdziesiąt procent swojej pierwotnej zawartości chromu.